แก้วประเสริฐ
๐ รักครวญฝังใจ ๐
๐ ค่ำคืนนี้มีจันทร์พลันส่องหล้า
เรืองท้องนภาแขแจ้าเฝ้าส่องแสง
ก่อนทิวาพราวพร่างระหว่างแดง
ราตรีแฝงเหลืองอร่ามล้ำธานินทร์
๐ ครุ่นคิดถึงจากห้วงดวงใจลึก
เคยใฝ่ตรึกซ่อนเร้นนวลเด่นถวิล
ยิ่งเพ็ญพักตร์ถูกเค้นเช่นภุมริน
เคล้าดอมสิ้นบุปผาครายึดครอง
๐ โอ้กระต่ายหมายบ่มเกินชมแล้ว
ที่เพริศแพร้วหวังเชยเผยสิ่งสนอง
กากเหลือไว้ผ่านเนตรเฉดใจปอง
เคล้าลมก้องแผ่วโปรยโชยสุคนธ์
๐ คันธชาติจากพฤกษ์นึกครวญคร่ำ
ค้างคาวขย่ำผลไม้ขจายไพรสณฑ์
งามแสงดาวลอยล่องคล้องวังวน
เหมือนจรดลห้วงรักฝากวิญญาณ์
๐ หรีดหริ่งร้องเรไรยากใคร่ผสาน
ก้องกังวานบรรเลงเพลงหรรษา
ผ่านทิวไม้คลั่
หน้าส่วนตัว
2080
16
0
