หน้าส่วนตัว
เป็นดอกไม้ปลายหนาวอีกคราวแล้ว
กลีบดอกแก้วร่วงโรยโปรยกลาดเกลื่อน
ดั่งจะย้ำคำก่อนจากฝากติดเตือน
บอกลาเพื่อนทุกคนบนสวนไพร
ลาแล้วหนาชวนชมพรมกลิ่นหอม
ลาพะยอมดอกขาวพราวสดใส
ลากาหลงชงโคแต้วแก้วลาไกล
ลาต้นไทรไผ่งามพวงครามลา
เมื่อลมหนาวพัดผ่านพลิ้วลิ่วละล่อง
แหงนหน้ามองหมู่แมกไม้มิไร้ค่า
แอบยิ้มรับกับใจเหงาเคล้าน้ำตา
ลมหนาวมาเยือนกี่ครั้งยังเหมือนเดิม.
1298
3
0
