อักษรา เรียงถ้อย ร้อยความคิดฝากสะกิด ถึงนาง ผู้ห่างหายเคยต่อกลอน หอบรัก มาทักทาย...ปล่อยพี่ชาย อกสั่น กลั่นกวีหรือเจ้าหลง ดงดอน อักษรอื่นแม่ขวัญยืน จึงเมิน เดินหลบหนีบนลานฝัน ถักทอ ก่อวลีไม่เห็นมี หยอกเล่น เหมือนเช่นเลยครั้งส่งใจ แนบกานท์ ร่วมขานขับไมตรีรับ เนื้อคำ นำเปิดเผยมธุรส อบอุ่น คนคุ้นเคยกลับเมินเฉย ปิดฉาก ถอยจากไกลฤดีเศร้า ร้าวจิต จะคิดเขียนช้ำวนเวียน อารมณ์ ระทมไหวสายน้ำตา รินร่วง อาบดวงใจเป็นความนัย หยดหมึก จารึกมามิตรภาพ ลานฝัน สะบั้นแล้วสิ้นวี่แวว เพื่อนกลอน ย้อนคืนหาร่ายรำพัน โดดเดี่ยว เปลี่ยวอุราคงหมดค่า ร้องไห้ ใส่กวี.......................................ไผ่ลู่ลมภาพจากเมืองอิส
3811
4
1
หน้าส่วนตัว
