นิรา
กาลครั้งนานมา ..
หนุ่มชาวนากลางทุ่งกว้าง
กระท่อมเก่ารกร้าง
ให้อ้างว้างเพียงเดียวดาย
ออกทำมาหากิน
เลี้ยงชีวินด้วยแรงกาย
ปลูกข้าวปักกล้า -หมาย-
ให้ออกรวงล่อควงเคียว
แต่ฝนซาหน้าแล้ง
ร่องน้ำแห้งต้นข้าวเหี่ยว
ไร้ผลสักรวงเดียว
ฟ้ากลั่นแกล้งข้าฯ หรือไร ..
นางที่อยู่บนนั้น
ขอรำพันหน่อยได้ไหม
โปรดเถิด .. โปรดเห็นใจ
ข้าฯ ยากไร้แสนทุกข์ทน ..
น้ำจากฟ้าหลั่งเถิด ..
เพื่อให้เกิดดอกออกผล
อย่าทับถมคนจน
จนทั้งกายจนทั้งใจ ..
นางฟ้า .. บนสวรรค์ ..
ชอบแบ่งปัน .. เป็นผู้ให้ ..
มิอาจทนเฉยได้
เยื้องย่างเหยียดกรายสู่ดิน
เจ้าชาวนา .. อมทุกข์
ดูไร้สุ
1243
0
0
หน้าส่วนตัว
