แก้วประภัสสร
เวลาคนอับโชค...
ลมพัดโบกร้อนรุ่มรุมซ้ายขวา
ฟังน้ำเสียงถอยถดหมดราคา
อีกหน้าตาเหี่ยวแห้งเหมือนแล้งลม
เปรียบใบไม้ขาดน้ำในยามทุกข์
หาคนปลุกปลอบใจไม่ชื่นสม
มีแต่เหมือนแปลกหน้าพาขื่นตรม
ไม่ภิรมย์ดั่งจิตคิดต้องการ
เวลาคนมีโชค...
ลมพัดโบกเย็นจิตคิดกล้าหาญ
ฟังน้ำเสียงเป็นฤกษ์ดูเบิกบาน
การสื่อสารชัดเจนเช่นแสดง
เปรียบใบไม้ได้น้ำในยามสุข
คนปลอบปลุกรอบกายไม่หน่ายแหนง
คอยเสริมส่งกันไปไร้เคลือบแคลง
เห็นแจ่มแจ้งดั่งจิตคิดมุ่งพลัน
มีโชคบ้างอับบ้างเป็นอย่างนี้
มีร้ายดีท่ามกลางระหว่างฝัน
มีท้อบ้างเหนือยบ้างในบางวัน
ภาระนั้นแตกต่างระหว่างเรา
แม้ไร้โชคครองศีลอย่าสิ้นศักดิ์
เ
2606
21
0
หน้าส่วนตัว
