อัลมิตรา
..๏ ขอเรียงร้อยถ้อยคำลำนำนี้
ณ คืนที่ฟ้าหม่นคนรักหาย
ดุจดวงดาวดับแสงแห่งเรือนกาย
เฉกจันทร์ฉายเลื่อนลับมิกลับเยือน
โอ้ตัวเราเฝ้าชะแง้แลจันทร์เจ้า
ใจโศกเศร้ายิ่งนักใครจักเหมือน
แลนภาเมฆหมอกกั้นพลันลางเลือน
ปกปิดเบือนมิให้เห็นเช่นเคยมอง
โอ้จันทร์เอยเคยชมภิรมย์คู่
บัดนี้อยู่เดียวดายใจกายหมอง
ณ ริมฝั่งธาราน้ำตานอง
ยังร่ำร้องถวิลหาคราครวญรอ
ริมโคนไทรในคืนอันขื่นขม
แว่วเสียงลมพัดอู้อดสูหนอ
กระทบกายหวั่นไหวไร้ใครคลอ
สายลมล้อเสียดไผ่ใจไหวเอน
เสียงลู่เรียงพริ้วไหวปานใจนี้
ชอกช้ำทวีเพียงใดใครจักเห็น
หนาวสะท้านปานว่าคราลำเค็ญ
ประหนึ่งเช่นไร้เดือนดาวสกาวพราย
โอ้ว่าไทรไหวโย
1316
14
0
หน้าส่วนตัว
