ความรู้สึกของคนที่ถูกทิ้ง ยืดอกหยิ่งเยาะใครคงอายเขา ต้องเก็บตัวเท่านั้นจึงบรรเทา สภาพเก่าตามมาคอยราวี ปล่อยฉันไว้ลำพังจะได้ไหม ปล่อยฉันไปตามทางห่างวิถี ปล่อยฉันจากความรักขอสักที ปล่อยฉันมีอิสระในตัวเอง ไม่เคยคิดรังแกแม้สักนิด แค่ไม่คิดสานต่อพ้อข่มเหง เจ็บแล้วจำฝังหัวยังกลัวเกรง เธอละเลงความผิดเฝ้าบิดเบือน เชิญระบายความแค้นสุมแน่น.อก เชิญตีอกชกตัวรัวเชือดเฉือน แต่อย่าหวังว่าอ่วมแล้วร่วมเรือน นับดาวเดือนดีกว่า..เห็นหน้าเดิม.. ..
1683
7
0
หน้าส่วนตัว
