อนงค์นาง
ยังจำได้ในวันอันอบอุ่น
ผู้การุณย์ให้เกิดประเสริฐแสน
พระคุณพ่อกว้างใหญ่ในดินแดน
ไม่อาจแทนได้หมดช่างงดงาม
พ่อผ่าฟืนยืนสู้ดูเข้มแข็ง
แม้เหนื่อยแรงไม่บ่นให้คนถาม
สองมือพ่อหาบน้ำไหล่ค้ำตาม
เหงื่อไหลลามเปียกกายเช้าบ่ายเย็น
บ้านนาเราน่าอยู่ดูไม่เหงา
พ่อคอยเฝ้าปัดกวาดสะอาดเห็น
พ่อทำนาเลี้ยงไก่ไม่ลำเค็ญ
ยามคืนเพ็ญนอนเล่นเป็นเพื่อนเรา
พ่อสอนให้มีใจใฝ่ศึกษา
เรียนวิชาหาทรัพย์ไม่อับเฉา
ให้ขยันซื่อตรงอนงค์เจ้า
รู้รักเขารักเราเอาใจกัน
อย่าดูหมิ่นผู้ใดให้ความรัก
แม้เขาจักเป็นศัตรูเชิดชูขวัญ
ให้อภัยใจดีนี้สำคัญ
คอยแบ่งปันน้ำใจและไมตรี
ลูกซาบซึ้งคำสอนขอวอนไหว้