BongNothMaRu
ทะเล เวิ้งว้าง กว้างไกล
ท้องฟา กว้างใหญ่ ยากถึง
ความรัก ยากเกิน คำนึง
คิดถึง ยากเกิน บรรยาย
รักเธอ มากมาย เพียงนี้
ทำไม่ คนดี ไม่เห็น
อยากรู้ ทำไม เฉยเย็น
หรือเธอ ไม่เห็น สำคัญ
ทุ่มเท ทุกอย่าง จัดให้
ต้องการ สิ่งใด ไม่ขาด
นอกใจ ก็ไม่ บังอาจ
แต่เธอ ก็พลาน จากไป
บอกว่า ฉันมัน ไม่ดี
ไม่สม คนดี หรอกหนา
อยู่ไป ก็ขัด นัยต์ตา
จบกัน เถิดหนา พอที
อยากไป ก็ไป ไม่ห้าม
ไปเถอะ คนงาม ตามฝัน
แต่อย่า เจ็บมา แล้วกัน
บอกเลย ว่าฉัน ไม่แคร์
ไปแล้ว ไปเลย ไปลับ
ไปเถิด อย่ากลับ อีกหนา
จบกัน แค่นี้ กานดา
โชคดี เถิดหนา โชคดี