เป็นแค่เพียงดอกหญ้า... ไม่ได้มาค่าเหมือนนางฟ้าของเธอคนนั้น ดอกหญ้าอย่างฉันที่ไม่ได้มีความสำคัญ เมื่อเทียบกับนางฟ้าบนสวรรค์เธอจึงไม่เคยหันมองมา ดอกหญ้าที่เหี่ยวเฉาเมื่อแดดจากท้องฟ้าอย่างเขาคอยส่องแสง ไม่ได้มีกำลังใจยิ่งใหญ่ต้านแรงแดดแผดเผาที่รุนแรง จึงเหี่ยวแห้งอ่อนแรงเพราะแสงแดดจากฟ้าไกล หวังเพียงแค่สักครั้ง เธอหันมองบ้างบางครายามอ่อนไหว ดอกหญ้าแม้ด้อยค่า..แต่รักเธอ ไม่ได้น้อยกว่านางฟ้าบนที่ท้องฟ้าที่กว้างไกล รักสุดตัวสุดหัวใจ แม้ไม่ยิ่งใหญ่แต่หมดใจดอกหญ้าที่ร้ารอน...