ศิลป์สรา
....ใครคนหนึ่ง ซึ่งเคยรัก ประทับจิต
เป็นเหมือนมิตร เพื่อนใจ ที่ปรึกษา
เป็นเหมือนพ่อ ห่วงใย ดั่งพี่ยา
สุขคณา นับได้ ชื่นใจปอง....
....ในวันนั้น ฉันฝัน มั่นใจเหลือ
มีเพียงเธอ แนบข้าง เสน่หา
คงสมปอง มีความสุข ทุกเวลา
อนิจจา เธอนั้น มากลับกลาย.....
....เหมือนฟ้าฝ่า ดังเปรี้ยง แสนเจ็บปวด
สุดร้าวรวด บอกช้ำ ระกำหลาย
ไม่เคยคิด ว่าเธอ จะทำลาย
ชั่งใจร้าย เหลือเกิน ฆาตกร....
....ในวันนี้ ไม่มีแล้ว ภาพความหลัง
คงจะฝัง ไว้เป็น อนุสรณ์
บอกตัวเอง ถูกเธอฆ่า เพื่อตัดรอน
ไม่แน่นอน วันข้างหน้า อาจเป็นเธอ.....
1393
7
0
หน้าส่วนตัว
