กุมภ์
อัสดง ร่มรื่น ชื่นลมพลิ้ว
สายลมปลิว ทิวข้าว ไหวเอนหนุน
ทุ่งสีทอง ต้องแดด นพคุณ
หอมละมุน อุ่นดิน กลิ่นท้องนา
ตะวันลับ เลื่อนลง นกบินร้อง
แสงสีทอง อาบท้องทุ่ง งามหนักหนา
แดดสุดท้าย อุ่นร่ำ สนธยา
สุดปลายนา ส่องต้อง ปลายริ้วรวง
เป็นรวงทอง ที่รอเคียว จากเรียวนิ้ว
แตะปลายริ้ว รวงทอง ที่ห่วงหวง
เจ้าเหนื่อยยาก ลำบาก จนตั้งรวง
คราวหน้าฝน เลยล่วง ด้วยแรงเรา
จากนาร้าง กลายเป็นทุ่ง อันสวยสด
หยาดเหงื่อรด เคียงคู่ น้ำใจสาว
สู้แดดฝน รอจน ข้าวเหลืองพราว
สุกสกาว ทุ่งข้าว เราสองคน
แดดสุดท้าย ก่อนพักกาย ตอนพลบค่ำ
ฟ้าสีดำ คลี่คลุม แผ่นดินฝน
ขี่เกวียนกลับ บ้านทุ่ง ของคนจน
ชื่นรอยยิ้ม หน้
2161
6
0
หน้าส่วนตัว
