โอ้ดวงจันทร์ทอแสงเหลืองอร่าม ...เมฆสีครามลอยล่องบนผืนฟ้า ...ขาดคนรักรู้ใจข้างกายา ...คืนเหว่ว้าคืนเหงาคืนไร้เธอ อยู่ห่างกันห่างไกลเกินไขว่ถึง ...แต่ใจรักเฝ้าคำนึงอยู่เสมอ ...เพราะผูกพันธ์ความรักมั่นมีแด่เธอ ...แม้หลับตาก็พบเจออยู่กลางใจ ถึงโดดเดี่ยวปล่าวปลี่ยวใจไม่เข้มแข็ง ...ถึงหมดแรงท้อแท้สักเพียงไหน ...ถึงอ่อนล้าล้มลงสักเพียงใด ...ลุกขึ้นได้ด้วยมือเธอส่งให้กัน แม้คืนนี้ไร้เธอมาเคียงข้าง ...แต่หนึ่งอย่างที่มั่นคงไม่เป