ผู้หลงลม........... ผู้หลงลม..ชมเชยก็เลยช้ำ ถูกตอกย้ำหมดท่าหน้าระรื่น เสียงสายฝนบนปรางยังครางครืน ต้องกล้ำกลืนใจร้าว..กับดาวเดือน ผู้ลวงล่อ............ ผู้ลวงล่อ..พอเพียงแม้เสียงสั่ง ยังก้องดังรักเธอเสมอเพื่อน ตะวันอิงชิงพลบเหมือนลบเลือน เพื่อบอกเตือนว่าจบ..ก่อนหลบลง ผู้ท้อแท้...... ผู้ท้อแท้..แม้รู้ยังซู่ซี้ รอวันที่สีทองเรืองรองส่ง สู้ถนอมกล่อมฝันอย่างบรรจง ด้วยมั่นคงว่าสักวัน..คงปันใจ
880
11
0
หน้าส่วนตัว
