ความสุขอย่างที่สิบสามยามสายัณห์ ดวงตะวันลอยต่ำใกล้ดำดิ่ง มองทีไรก็ระทวยสวยจริงจริง ถือเป็นสิ่งงามล้นคนชอบดู อาจจะแลดูเหมือนการเลือนดับ คล้ายการนับถอยหลังตั้งตาหู เป็นเช่นการหมดวันหยุดพันตู มันหดหู่จากลาไม่น่าชม แต่ก็เหมือนการจากหนีที่ยิ่งใหญ่ เดินจากไปอย่างสง่าหน้าสุขสม ดุจอำลาวงการที่นานนม เปรียบปูพรมดำเนินเดินปรบมือ อยากจะพาหมวยน้อยที่คอยหา ประสานตามองตะวันที่ฉันถือ แล้วหย่อนลงขอบฟ้าทำตาปรือ เพราะเราคือคู่รักปักใจเอย