..สีน้ำฟ้า..
..
อุ๊ย! ดูสิ มดหนุ่ม รุมมะม่วง
โน้มกันมา รังรวง เกือบร่วงผล็อย
น่าเห็นใจ สาวเจ้า มิใช่น้อย
เสียรูปรอย พร้อยด่าง ทั่วร่างกาย
สีเงินยวง ทอทาบ อาบผืนน้ำ
สะท้อนลำ แสงจันทร์ เฉิดฉันท์ฉาย
สายลมพัด อ่อนอ่อน โลกผ่อนคลาย
เย็นสบาย รมย์รื่น ชวนชื่นบาน
เสียงหริ่งหรีด กรีดร้อง ดังก้องป่า
นกฮูกตา วาววับ ขับประสาน
ฮุก ฮูก .. ฮุก ฮูก น่ารำคาญ
ร้องอยู่นาน กว่าโผผิน บินจากไป
วันคืนเคลื่อน คล้อยผ่าน ไปนานนัก
พวกฟูมฟัก มะม่วง หายไปไหน
โฉมสะคราญ คนเดิม เริ่มตกใจ
เงาจากน้ำ นั้นไซร้ บอกรูปทรง
อนิจจา อนิจจัง สังขารเอ๋ย
เจ้าทรามเชย ที่ถูกรุม และลุ่มหลง
ระทดท้อ ร้าวร
1830
8
0
หน้าส่วนตัว
