ในอดีตเธอเป็นเพื่อนที่ดียิ่ง เป็นทุกสิ่งทุกอย่างแห่งความสุข พอฉันเศ้ราเธอก็มาช่วยแก้ทุกข์ อยู่กับเธอฉันสุขแสนสำราญ มาบัดนี้รู้สึกว่าเธออยู่ไกล เธอไม่ไช่คนเดิมที่แสนหวาน ใจคิดว่าเธอจะจากไปตลอดกาล ใจปวดร้าวดั่งจานที่แตกสลาย ถึงแม้แสงอรุณยังคงส่อง ถึงแม้นกยังร้องก้องหุบเขา แต่ก็คงไม่มีคำว่า เรา ไม่มีเขาไม่มีใครอยู่ข้างกาย เหมือนกับฉันจะเป็นได้แค่เงา ใจมันเหงาว้าเหว่ไม่ยอมหาย ถ้าจะบอกเธอตอนนี้คงไม่สาย อยากให้เธอกลับกลายเป็นคนเดิม
710
0
0
หน้าส่วนตัว
