กุหลาบแดงแฝงรักปักแจกัน กลิ่นหอมกลั่นกลิ่นฟุ้งคลุ้งกลิ่นหอม สีแดงสดหมดช่อขอดมดอม ผึ้งไต่ตอมเพราะหอมหวลชวนสนใจ เวลาผ่านไม่นานวันพลันหันเห กุหลาบเทกลีบหล่นหม่นหมองไหม้ กลิ่นเคยหอมชวนดมดอมย่อมหมดไป เหลือทิ้งไว้ซากกลีบใบไม่ชวนชม อาจเคยเพ่งพิศคิดชมชื่น แต่วันคืนผ่านผันพลันขื่นขม สุขอาจกลับปรับไปกลายเป็นตรม ความสุขสมไม่คงคู่อยู่ยั่งยืน ทุกอย่างเปลี่ยนไปตามเกณฑ์กฏ เหมือนกันหมด เกิด แก่ เจ็บ ตาย ไม่อาจฝืน กฏธรรมชาติไม่พลาดยังยั่งยืน ทุกอย่างคืนสู่สามัญที่มันมา
819
3
0
หน้าส่วนตัว
