ท่ามดินน้ำฟ้านภากาศ เจ้าหวังวาดสิ่งใดในปรารถนา เพียงสุขทุกข์พันธนา ฤารอท่าหาความหมายลมหายใจ ผ่านพบจบจากพรากเจ็บ หนาวเหน็บเดียวดายนึกหน่ายไหม วนซ้ำกรรมซัดนานเท่าใด จึ่งเข้าใจความจริงนิ่งฟังชีวิต มองภายในเห็นเพียงอัญมณี ดั่งมณีดวงแก้ววับแววจิต ปรากฏธรรมล้ำลึกไร้นึกคิด มีเพียงทิพย์กระจ่างพร่างพราย ปัญญาญาณฉายฉานชัด รุ่งรัศม์เย็นว่างสว่างหมาย สงบเงียบในเวิ้งฝันพรรณราย สิ้นไร้กายในครองขวัญนิรันดร...