สวัสดี.. นางฟ้าของคนเศร้าคนที่เข้ามาช่วยคลายใจที่ขมคลายใจขื่นให้คืนคลายหายระทมกู้ใจจ่มที่จมคว่ำ ในน้ำตา คำปลอบเธอ เป็นถ้อยคำค้ำประคองมันซับหมดน้ำตาหมอง ที่นองหน้าจะกี่นานผ่านแค่ไหนในเวลาเสมอมา.. อยู่เป็นเพื่อนเสมือนเงา ขอขอบคุณ ที่ปลอบเศร้าบรรเทาปวดครั้งร้าวรวด ใจโทรมทรุดสุดร้อนเร่าผ่อนให้หายคลายที่ร้อนผ่อนให้เบาสอนว่าเศร้า คือส่วนหนึ่งซึ่งสำคัญ สำคัญที่ ใจประจักษ์รู้จักเศร้าเรียนใจเราให้แจ้งใจในที่นั่นเศร้าคือเศร้า แค่ใจเรารู้เท่าทันไม่ถือมั่น มันก็หาย แล้วคลายจาง .. น้ำตาหยาดสุดท้ายนี้ ที่หยาดหยดช่างงามงดเปล่งประกาย ..พริบพรายพร่างเก็บประดับไว้กับใจไปพลางๆก่อนสวมใส่ให้นิ้วนาง ..นางฟ้