เฌอมาลย์
"วันใดที่เธอเหงา
จะเป็นเงาคอยเคียงข้าง
วันใดที่เธอเคว้งคว้าง
จะเป็นหลักทางให้เธอเดินฯ"
..รับบทกลอนปลอบขวัญในวันหม่น
เคยสับสนในเส้นทางที่ห่างเหิน
พลันกระจ่างแจ้งใจในดำเนิน
ที่หมางเมิน..กลับรื่นชุ่มชื่นพลัน..
จากผู้หญิงคนหนึ่ง..ซึ่งบาดเจ็บ
กักเก็บ..ตนบนโลกที่โศกศัลย์
อยู่อย่างคนไร้ใจ..ในวารวัน
ก่อเกิดฝัน..วันงามด้วยน้ำใจ
หากวันใดใจเหงา..เฝ้าปลุกปลอบ
ทุกข์รายรอบ..ร่วมฝ่าฟันมิหวั่นไหว
จะคอยอยู่เคียงข้างก้าวย่างไป
ร่วมร้อยเรียงกำลังใจ..ให้ฝันดี
จึงขอฝากความหวังทั้งใจมอบ
แทนคำตอบ..มั่นรักเป็นสักขี
ขอดูแลกันและกันมั่นชีวี
แทนวจีด้วยกลอนออดอ้อนมา
แม้ไกลเกินเหิน