ไผ่ดำ
...ด้วยเลือดเนื้อ ของพี่ คือไทยแท้
จะอ่อนแอ ยอมให้ ภัยทั้งผอง
มาบุกบ้าน ผลาญคนไทย ให้เลือดนอง
จะยืนมอง เฉยนิ่ง ทิ้งได้ไง
...อีกทั้งองค์ ราชันย์ จักเทอดไว้
จะมิให้ กลายกล้ำ ทำร้ายได้
ขออุทิศ ชีพพลี มิเสียใจ
เพื่อให้ไทย คงมั่น เป็นขวานทอง
...ถึงวันที่ พี่ต้องลา แม่จอมขวัญ
อย่าไหวหวั่น พี่ไปแล้ว อย่าใจหมอง
นิ่งเถิดนะ จงภูมิใจ ไทยเรืองรอง
เพราะพี่ป้อง เป็นรั้วให้ ไทยยืนยง
...อยู่ภาคใต้ ก็แดนไทย ใช่ชาติอื่น
เขาขมขื่น เรายื่นมือ ปัดฝุ่นผง
เสนียดบ้าน ที่ราญรุก ให้หมดลง
แดนใต้คง สงบบ้าง ดั่งเคยเป็น
...แค่สองปี ที่ไป ใช่ไกลห่าง
แม้อ้างว้าง จงยิ้มไว้ อย่าให้เห็น
แม้ต้องเศร้า เหง
4307
7
0
หน้าส่วนตัว
