พู่กันของหูกวาง
ดวงดาวยามค่ำคืน
ล้วนหลากร้อยลอยเลื่อนเกลื่อนท้องฟ้า
ระยิบระยับจับแสงแห่งจันทรา
ที่เด่นดวงบนนภาเพียงหนึ่งจันทร์
จันทร์เจ้าเอย...เจ้าส่องแสง
ในค่ำขึ้นน้ำค้างแรงไม่เปลี่ยนผัน
ยังคงอยู่เพียงหนึ่งเดียวทุกคืนวัน
ส่วนฉันเป็นเพียงหนึ่งในนั้น...ของหมู่ดาว
หมู่ดาวนับแสนล้าน
ต่างระยิบแข่งขันภายใต้เมฆขาว
บ้างกระพริบลิบล่องส่องสกาว
ลาดลิ่วส่องทิวยาว...ตามสายทาง
หนึ่งดวงดาวที่แอบรักพระจันทร์
เข้าใจความใฝ่ฝัน...คงแสนไกลห่าง
ส่องแสงริบหรี่...เลือนลาง
ไม่อาจแข่งกับดาวแห่งฟ้ากว้าง...อย่างสมใจ
จึงได้เพียงเฝ้าฝัน
ดาวน้อย...คอยพระจันทร์อย่างหวั่นไหว
เคลื่อนคล้อยมาเสัยที...มาใกล้-ใกล้ใจ
เ
1003
6
0
หน้าส่วนตัว
