เรือใบไม้ลอยไปในสายน้ำ หอบนำความรักมาจากหนไหน หอบนำความศรัทธามาแต่ไกล หอบหัวใจศรัทธามาเยี่ยมเยือน ฝ่าเปลวแดดแรมรอนร่อนเร่มา ฝ่าลมฝ่าพายุแทบหยุดฝัน ฝ่าคลื่มลมสายน้ำมาหลายวัน คลื่นกระชั้นลมกระชิดติดตามมา มาพบท่าพักใจที่ตรงนี้ หวังว่ามีสักคนที่ค้นหา หวังว่ามีใครอยากได้สิ่งนำมา แบกลงมามีศรัทธากับหัวใจ @@@@@@@@@@@@@@ ยังขาดอีก ...บทนึง