พิมญดา
เอาคำถามมาต่อถ้อยร้อยเหตุผล
เหตุอันใดใจของคนสับสนนัก
วานนี้รักวันนี้ลืมอาการหนัก
โลกของรักช่างวุ่นวายคล้ายเล่นกล
หรือเอาลมปากเปล่ามาเล่าขาน
คอยสาบานต่อดินฟ้าพาสับสน
รักเท่าฟ้ารักกานดาพายิลยล
พอสมเหตุสมผลคนโลเล
ดอกไม้สวยแต่ว่าเธอสวยยิ่งกว่า
พรรณาทั่วพื้นฟ้ามากล่อมเห่
คำชวนฝันยิ่งกว่าพระเอกลิเก
คนร้อนเล่ห์หาอุบายหมายใจนาง
โทรทั้งเสียงเรียงคำอ้อนก่อนนิทรา
ชี้ชวนชมจันทร์ดารา อุษาสาง
ความคิดถึงไม่เคยกั้นระยะทาง
ถึงอ้างว้างเสียงแนบข้างนางฝันดี
ส่งเมล์หายามกลับมาอ่านเสียก่อน
อย่าอาวรณ์จะกินนอนอาลัยพี่
ไม่เคยเลยจะคิดนอกใจนารี
ขอคนดีเชื่อใจกันไม่ผันไกล
4032
12
0
หน้าส่วนตัว
