วรรธนภิโยกุล
ยิ่งนานวันยิ่งผ่านพ้นไป
ยิ่งไม่เห็นอิสระอะไรในตัวฉัน
นั่งเล่นแต่เน็ตครบ7วัน
ยังไม่เห็นมีอะไรที่มันจะเปลี่ยนแปลง
เมื่อไหร่เหรอถึงจะรู้
ว่าชีวิตฉันอยู่เพื่อสิ่งไหน
บางครั้งก็เบื่อจนเหลือใจ
แต่จะทนเก็บกดไว้ใจชาๆ
เธอไม่เคยพาไปไหน
ไม่ว่าที่สัญญาไว้หรือแค่พาไปซื้อของ
หากเรื่องใดไม่เกี่ยวกับธุรกิจคิดตรึกตรอง
ไม่ต้องไปขอร้องอะไรเธอเลย
เธอบอกฉันมันฟุ่มเฟือย
ใช้เงินเรื่อยเปื่อยประมาณนั้น
ที่เมื่อก่อนให้เงินเราเป็นฟ่อนแทยทุกวัน
แต่วันนี้กลับกันกับที่เคย
เมื่อก่อนเห็นชอบพาไปเที่ยวห้าง
เดี๋ยวนี้ไม่มีทางพาไปไหน
เธอบอกจะสิ้นเปลืองไปทำไม
เอาไว้มีตังค์เมื่อไหร่ค่อยไปเดิน
ทุกๆทีที่อยากไปเดิน
762
3
0
หน้าส่วนตัว
