อย่าด่วนโกรธฉันนี้ .. เลยที่รัก หันกลับมา แล้วหยุดทักสักหน่อยก่อน อย่ามองฉันด้วยสายตาที่ร้าวรอน เธอนั้นเคยเอื้ออาทรแต่ก่อนมา เปิดหัวใจให้ว่างฟังฉันบ้าง ใช่หลบลี้หนีร้างห่างหายหน้า ใช่มีเรื่องบาดหมางใดในอุรา ใช่ลืมค่า ความดีงามน้ำใจเธอ ด้วยอยากมีหัวใจใสสงบ ต้องการลบประสบการณ์ผ่านพลั้งเผลอ ความวุ่นวายทั้งหลาย .. ไม่อยากเจอ ไม่อยากเพ้อ ไม่อยากหลง พะวงใด ขอโอกาสฉันไปได้เรียนรู้ ก้าวเดินสู่โลกความจริงที่ยิ่งใหญ่ ถือคำสอนพุทธองค์คงคู่ใจ ยกโทษให้ฉันสักหน .. เถิดคนดี