เสี้ยว
ความห่วงหาอาทร
ที่สะท้อนในแววตาฉัน
เธอคงรู้สึกถึงมันเช่นกัน
สายตาจึงประสานกันลึกซึ้ง
ถ้อยคำที่เอื้อนเอ่ย
ก็ไม่ได้เฉลยความคิดถึง
แต่บางอย่างก็แสดงออกซึ้งๆ
คงเป็นสิ่งสิ่งหนึ่งที่เธอพอเข้าใจ
ใบหน้าของเธออันยิ้มแย้ม
ก็ดูจะแต้มด้วยความรู้สึกใช่ไหม
รอยยิ้มดูเหมือนยิ้มจากข้างใน
ฉันเข้าใจถูกใช่ไหมคนดี
แม้แต่กระแสความอบอุ่น
ความอ่อนละมุนที่เธอมี
ยังส่งมาถึงฉันตรงนี้
เธอคนดี หรือเราใจตรงกัน
ก็อยากให้เป็นที่คิด
แต่ก็กลัวเข้าใจผิด หากไม่เป็นเช่นนั้น
เมื่อไหร่คำตอบจะออกมาให้รู้กัน
ว่าที่คิดไปทั้งหมดนั่น ไม่ได้เพ้อฝันไปคนเดียว