แก้วนีดา
เด็กพเนจร
แดดอ่อน ทอดแสง อาบร่าง
ไอน้ำค้าง ระเหยหาย ในเวหา
ร่างหนึ่ง ไม่ไหวติง ทิ้งกายา
นอนหลับตา ใต้ผ้าห่ม ร่มไม้บัง
อนิจจา น่าอนาจ เสียจริงหนอ
ชีวิตนี้ ที่เกิดก่อ บนโลกกว้าง
มองทางไหน ของชีวิต ให้เลือนลาง
เด็กข้างทาง เขาเมินหน้า พาหนีไกล
สิ่งใดหรือ คือคำตอบ ที่มอบให้
โชคหรือไร นำชีวิต ลิขิตชะตา
ต้องร่อนเร่ พเนจร เหมือนคนบ้า
อนิจจา เขาประมาณว่า ขยะของสังคม
ผิดหรือไร นี่คือ ข้อคำถาม
ใยประมาณ เด็กร่อนเร่ ก่อปัญหา
ชอบลักเล็ก ขโมยน้อย ด้อยปัญญา
รู้เถิดหนา เด็กเช่นข้า มิกล้าทำ
ถ้าเลือกได้ ใครหนอ จะไม่เลือก
สวยแต่เปลือก มองทางไหน
1292
14
0
หน้าส่วนตัว
