แดดเช้า
เริ่มผ่ายผอมหรือตรอมใจ ใครก็ทัก
ตกหลุมรักกินไม่ลงน่าสงสาร
หรือเครียดครุ่นวุ่นวายกับหลายงาน
กว่าเรียนผ่านแต่ละบท รันทดใจ
คนรุมถามความเป็นมาน่าเป็นห่วง
ถูกรักลวง หรือรักคน คนอ่อนไหว
ฉันจึงตอบคำปลอบนี้ ... ไม่มีอะไร
แค่อาหารมื้อใหม่ ... กินได้นาน
ข้าวพูนจานนั่นไงใส่ความรัก
รวมทั้งผักความห่วงใยใจประสาน
ใส่น้ำต้มความคิดถึงซึ้งซมซาน
น้ำดื่มหวานเติมน้ำใจ ชื่นใจจัง
ทุกมื้อคือความอาทรมาอ้อนออด
ลงไปทอดกับอารมณ์ผสมหวัง
เชื่อมน้ำตาลผ่านทรงจำทุกคำฟัง
น้ำตาหลั่งแรงดลใจให้น่ากิน
โรยหน้าด้วยยิ้มหวานรอการพบ
แล้วเกลื่อนกลบหวั่นไหวให้หมดสิ้น
เจือจานด้วยไมตรีที่หยาดริน
ชิมจนลิ้นรับสัมผั
1431
1
0
หน้าส่วนตัว
