ปลาทูสามเข่ง
หลง-งม-งาย ร่าเริง ในมายา ไร้สาระ..
หวังจะให้ใครเค้า..มาทายทัก ยิ้มให้ เรายิ้มตอบ..
เต้น..ระบำ อยู่คนเดียว ..หัวเราะ...ไปรอบ-รอบ..
อยู่ในกอบ ภาพมายา แคบ-แคบ....ไร้ความจริง
....หลังเกร็ดหิมะ ...ช่วยบรรเทา มาตกใส่..
ร้อนในใจ ...กับร้าวลึก...ลงไป พร้อมวูบสิง..
...เย็นหทัย ....คงไม่ใช่ ...แต่เพียงไร้ ที่แอบอิง..
ใจมันจะหยุดนิ่ง ลำพัง..วังเวง ..ภายใน การปกครองภาพมายา ...
ตอนนี้แล้ว ...ยังหลับ ไม่กล้าตื่น ..
เพียงความปวด ส่งฝามือ..มาหยิบยื่น ..กินเริงร่า ...
น้ำตาหยาด ...ลงแก้ม ....ใจมัน ไ