นิรนาม
ฝนกระทบ ผิวสาว จนหนาวสั่น
ความไหวหวั่น เหว่ว้า คราสับสน
อะไรแน่ แฝงเงา เร้ากมล
สู้ผจญ กับสิ่งใด ใครบอกที
รู้แต่เพียง คิดถึง คะนึงหา
ทุกเวลา ซึมเศร้า เหงาเหลือที่
เก็บภาพฝัน เคียงอยู่ คู่ฤดี
แม้ฝันนี้ สิ้นทาง จนร้างไกล
แล้วใจก็ ค่อยค่อย เกิดรอยด่าง
สุดอ้างว้าง อดสู เคยรู้ไหม
มีคำถาม หลายหลาก จากฤทัย
ทนเก็บไว้ กับดวงมาน จนซานซม
อยากจะปิด หัวใจ ให้ว่างเปล่า
เก็บความเหงา อำพราง อย่างขื่นขม
หนามที่ติด เกี่ยวเกาะ เพราะแหลมคม
จึงต้องข่ม สะอื้น ฝืนร่ำลา
น้ำฝนพร่าง พรูพราย กายเปียกโชก
เย็นลมโบก พลิ้วไหว ให้ผวา
อยู่ท่ามกลาง สายฝน ปนน้ำตา
รอจนกว่า ซาสร่าง อย่างทุกคราว
ดูหยา
1623
0
0
หน้าส่วนตัว
