รักที่ มิอาจรัก ฤาจะหัก หทัยไหว หวามหวั่น และพรั่นใน หฤทัย ระริกรัว สุดที่ จะรักได้ ก็เพราะใจ มิพร้อมทั่ว ถ้วนใน หทัยกลัว มนมัว จะชั่วทราม ร่ำอัส สุชลริน บ่มิสิ้น จะไหวหวาม ร่ำรัก มิพักยาม บ่ลุตาม มโนปอง รักได้ มิได้รัก สิก็หนัก อุราหมอง แต่นี้ บ่มีมอง บ่มิต้อง มิเติมใจ สิ้นรัก มิรักแล้ว ตะละแก้ว ลุหล่นหาย รอยร้าว ก็รั้งลาย หฤทัย ฤาวางลง อ้างว้าง บ่มีหมาย บ่ลุวาย สวาทหลง ลืมรัก บ่ลืมลง ดุจะจง ทวีคูณ
1060
8
0
หน้าส่วนตัว
