แก้วประเสริฐ
แว่วเสียงนางครวญ
สำเนียงแจ้วแว่วหวานซึ้งซ่านโศก
ประโลมโลกพลิกห้วงล้วนหวนหา
อ้อยอิงเอิบเนิบนาบจับวิญญาณ์
ดุจนำมาภาพหลังครั้งระทม
บ่มบอกความในใจสลายยิ่ง
รักระวิงอิงไว้แสนขื่นขม
ช้ำทั้งนอกข้างในใจระบม
เธอครวญพรมเสียงสั่นเร้ารัญจวน
โอ้ความรักมักช้ำระกำจิต
ยากจะปลิดไขว่คว้ามากำสรวล
สิ้นเสียแล้วแนวทางต้องโศกครวญ
ให้หันหวนล้วนเพลงกล่อมอารมณ์
ยืนฟังเสียงมองดูหมู่แมกไม้
ที่ปลูกไว้รายเรียงเคียงเหมาะสม
บางออกดอกหยอกล้อภมรดม
มัณฑนารมหยาดน้ำกลางกลีบใบ
เสียงหวานฉ่ำล้ำลึกกึ่งออเซาะ
สุดฉอเลาะเพราะพริ้งสิ่งสดใส
เข้าโน