สายลมร้อนอ่อนแรงแห้งแล้งต่อ เหมือรักก่อลาร้างก็ห่างหาย หลายวันผ่านเหลือเพียงความเดียวดาย ด้วยข้างกายเหว่ว้าน้ำตาคลอ เก็บกวาดใจที่หมองหม่นจนเริ่มล้า เก็บน้ำตาที่เคยล้นจนเหี่ยวห่อ เก็บรักคืนเก็บไว้ให้คนรอ เก็บใจท้อ...รอเพียงหวังพลังใจ เริ่มวันใหม่ในวันนี้เริ่มมีหวัง เริ่มชิงชังความกะล่อนเคยอ้อนให้ เริ่มแล้วหนอใจนี้เริ่มลาไกล เริ่มวันใหม่ใจก็แกร่ง..มีแรงตาม ที่จุดเดิมคนเดิมเติมใจให้ ไม่พึ่งใครให้เขาเฝ้าเหยียดหยาม พึ่งตนเองช่วยตนผลจึงงาม ใครคุกคามก็อย่าหมาย...ได้พบเจอ ๑๘ มีนาคม ๒๕๕๐
1006
4
0
หน้าส่วนตัว
