ยวน พระบาท
- รักเราร้างลาลอยริ้วละล่อง
รักเราท่องย่องไปในไพรสณฑ์
รักเราลอยลิบลับกลับกังวล
รักเรายับอับจนลงกลางทาง
- สุดที่รักมักจากถูกพรากรัก
สุดที่รักมักโดนกักกันรักห่าง
สุดที่รักมักโดนลักประจักษ์ลาง
สุดที่รักมักหายห่างวางวิญญาณ
- เราอ้างว้างว่างวังเวงวังวนจิต
เคยมืดมิดจิตมืดมนจนสังขาร
เปรียบเปลี่ยวเปล่าเฝ้าเดียวดายทุกยามกาล
เศร้าโศกซ้ำย่ำยีตามตนตามตาย
- ขาดเธอไปใจเหี่ยวเฉาเราว้าวุ่น
ขาดเธอไปใจจับฉุนจุ่นฉิบหาย
ขาดเธอไปใจเว้งว้างว่างวางวาย
ขาดเธอไปใจละลายมลายครัน
T_T T_T T__T T_T T_T T_T T_T T__T T_T T_T