อัลมิตรา
(๑)
ริมแม่น้ำยามรุ่งอรุณเรื่อ
นั่งมองเรือลอยผ่านพลันสุขสันต์
ยื้อโยงลำนำลอยคล้อยเคียงกัน
เรือยาวนั้นพลันแล่นเสียงแปร๋นมา
(๒)
สายน้ำเย็นเป็นสายกระจายฟ่อง
กระเซ็นต้องรัศมีสุรีย์กล้า
บังเกิดแสงแห่งรุ้งตระการตา
รื่นอุราคราได้ชม้ายมอง
(๓)
พันธุ์พฤกษ์น้ำงามลอยทยอยเคลื่อน
คล้อยเยี่ยมเยือนแรมลาธาราล่อง
ใบมันวาวสกาวใสคล้ายใบตอง
ก้านเป็นฟองอากาศปราศราคี
(๔)
สีเขียวงามล้ำเลอเผลอเชยชม
ไม่มีจมลมล่องคล้ายจ้องหนี
รากเป็นกลุ่มชุ่มน้ำนำจรรี
ดุจชีวีที่ต้องประคองไป
(๕)
ครั้นดอกบานสคราญแท้เชียวแม่เอ๋ย
กลีบดอกเผยเกยก้านพรรณสวยใส
เป็นสีม่วงพวงแย้มแซมซ้อนใบ
เป็นกลุ่มใหญ่