sun
ยื่นใบลา พักร้อน หนึ่งอาทิตย์
ด้วยใจจิต ร้อนรน ทนไม่ไหว
ห่วงปาป๊า ไร้คน ดูแลไข้
จะเหนื่อยหนัก อย่างไร จำต้องทน
พี่พายุ คนดี คงเหงานัก
ขาดคนรัก เคลียคลอ ให้สุขล้น
ถึงไม่อยู่ แต่รัก ยังเวียนวน
คอยเคียงข้าง ในกมล ของพี่ยา
พี่ชัยเจ้า คงเหงา แค่นิดหน่อย
เพราะสาวใหญ่ สาวน้อย คอยร้องหา
พี่อุ๊เอง คงยิ้ม ในอุรา
ไม่มีใคร เผากายา ให้ร้อนรน
ท่านผู้เฒ่า คงเย็น เป็นน้ำแข็ง
เพราะไร้เรี่ยว ขาดแรง จะพร่ำบ่น
มัทไม่อยู่ ท่านคง สมใจตน
เพราะขาดคน มาแซว เป็นแน่เชียว
พี่นิ่มจ๋า ต่อนี้ ไม่มีแล้ว
เสียงแจ้ว ๆ อ้อล้อ ให้หวาดเสียว
คงอีกนาน กว่ามัท จะมาเกี้ยว
ให้พี่นิ่ม หายเปรี่ยว ในอุรา
832
23
0
หน้าส่วนตัว
