กันนาเทวี
จุดด่างดำแปดเปื้อนลบเลือนยาก
ชีวิตหากพลาดผิดติดความหลัง
สกัดกั้นแรงใจไร้พลัง
หมดความหวังก้าวไปในชีวา
อนาคตมองไปไร้เข็มทิศ
ปล่อยชีวิตเซซังด้วยกังขา
รักชังชอบย้ายโยกโชคชะตา
คล้ายกับว่าฟ้าบันดาลพาลเป็นไป
มนุษย์นี้ดั่งมดแมงแฝงกายอยู่
ตามร่องรูกิ่งก้านบ้านอาศัย
ต้นไม้มีใบดกปกป้องภัย
ฝูงมดไซร้สามัคคีมีสุขพลัน
แบ่งหน้าที่กันทำนำพาสุข
ใครจะรุกเข้ามาอย่านึกฝัน
มดรุมกัดหากทำร้ายถึงรังมัน
ต่างสู้กันยิบตาน่าดูชม
มนุษย์ต่างจากมดรันทดแท้
เฝ้ารังแกทั้งทำลายไม่สุขสม
พวกเดียวกันเอาเปรียบเหยียบให้จม
แย่งอาจมกินกามเกียรติจึงเบียดเบียน
จึงโลกนี้ไร้ไมตรีมีศึกก่อ
เฝ้าตีต่อไร้สันติ