กฤตศิลป์ ชินบุตร
อันมนุษย์ใดเลยจะบูรณ์พร้อม
รอยเท้าย่อมลึกตื้นการเคลื่อนไหว
ทั้งจมดิ่งสิ้นท้อก้าวต่อไป
ทั้งโหยไห้ไหว้หวาดชะตาลวง
รู้เดินยากอยากจะบินก็สิ้นปีก
เรี่ยวแรงหลีกหลบภัยยิ่งใหญ่หลวง
น้อมชะตาคารวะร้ายทั้งปวง
ให้ศัลย์ทรวงปวงโศกโลกโลกีย์
ใช้ปากกาเขียนคำบรรยายทุกข์
เพื่อปลอบปลุกสุขซ่อนก่อนจากหนี
ใช้หัวใจกลั่นพจน์รสกวี
ใช้เลือดสีเต็มฉานจารระบาย
ด้วยมนุษย์คือโหดกว่าโฉดรู้
ใดศัตรูหรือมิตรคำขยาย
ต่างเห็นทรัพย์เห็นประโยชน์แลเรือนกาย
จักเห็นใจสาธยายเมื่อวายวาง
ชโลมชีพด้วยกวีอัตคัด
ชโลมชีพด้วยรัตน์อุษาสาง
ชโลมชีพดังสำเภาไร้ใบกาง
ชโลมชีพเพียงนางทักวาจา
1398
1
0
หน้าส่วนตัว
