polarbee
บทกวีบริสุทธิ์เกิดมาพร้อมกับจักรวาล
สรรพชีวิตขับขานบทกวีของมันมาตั้งแต่กำเนิด
พวกมันยินสายฝนอันเป็นบทกวีแห่งฟ้า
ยินสายลมอันเป็นบทกวีของแมกไม้
แม้แต่ดารารายก็ยังกล่าวบทกวีผ่านแสงของมัน
หมาป่ายามเดียวดายก็ขับขานบทกวี
นกน้อยเองก็ขับขานบทกวีในห้วงรัก
แม้แต่มวลมัจฉา
ก็ใช้ครีบและหางของมันเขียนบทกวีแห่งการเดินทางไว้ในเกลียวคลื่น
เดิมทีแล้วไม่มีหนังสือเล่มใด จารึกบทกวีเหล่านั้นไว้ให้เราอ่านหรอก
แต่เมื่อมนุษย์หินคนแรก
รู้จักร่ำร้องปลดปล่อยความนัยของเขาออกมา
บทกวีทั้งหลายก็สำแดงตัว
กวีมนุษย์ผู้ถือปากกาอยู่ในตอนนี้ จึงมีหน้าที่จดจารึกบทกวีเหล่านี้ไว้
เพื่อไม่ให้สัญชาตญาณเหล่านั้นสูญสลาย