อักขระ อักษรศรัทธ์
๏ คืออนรรฆจินดาค่าอะคร้าว
คือฝันร่วงรุ้งพราวจากหาวเหิน
คือโสมส่องมรรคาแจ้งแสงสีเงิน
คือเชื้อเชิญจากอุ้งหัตถ์เปี่ยมอัชฌา
คือจารีตวิศิษฏ์ล้ำธำรงด้าว
คือพิตรพราววาวแพรวแก้วเลขา
เอกลักษณ์วัจนะอารยา
เชิดบูชาร้อยกรองไทยท่ามใจเรา
เสน่ห์กานท์หวานหวามสิ้นสามภพ
บรรจุไว้ในผอบฉะอ้อนเฉลา
เป็นสารทิพย์บำรุงขันธ์ปัญญาเชาวน์
เสพจักเยาว์ชีพสราญไปนานปี
ในสวนแก้วสว่างสวรรค์วรรณศิลป์
มีคเณศวิเศษกวินทร์ธานินศรี
ทรงปกเกศศิษยาด้วยอารี
ให้เรานี้สรรค์สฤษฎ์ศิลป์นิรันดร์
จึงกวีไม่โรยแล้งแหล่งสยาม
ด้วยมีความรักกลอนกานท์บันดาลฝัน
ฤทธิ์หนุนเนื่องดวงมานจุดฌานครัน
กี่กัปกัลป์ก็ไม่แล้งแรงกวี๚ะ๛