waynar
ผมผิดเอง ที่ไม่ยอมหลบตาคุณในวันนั้น
ทำให้ผมต้องตามตื๊อคุณอยู่จนทุกวันนี้
บอกผมหน่อยสิครับ...คนดี
ผมจะต้องทำตัวอย่างไร
คุณถึงจะยอมใจอ่อน
รับรักคนขี้อ้อน..ที่ตามตื้ออยู่ใกล้ๆ
โปรดรับผม...เข้าไปอยู่กลางใจ
ผมสัญญาว่าจะไม่ไปไหนอีกเลย
ยอมศิโรราบอยู่ตรงนี้
ยอมด้วยความภักดีแล้วคุณเอ๋ย
ยอมรับรักผมเถิดครับ...ทรามเชย
เพราะผมรักคุณแล้ว..หมดหัวใจ
โปรดรับรักคนที่อ้อนมาเป็นบทกวี
แต่..ผมคงเขียนให้ออดอ้อนกว่านี้ไม่ไหว
เขียนแล้วคิดถึงคุณ..จนแทบขาดใจ
เมื่อไรครับเมื่อไร...คุณถึงจะใจอ่อนเสียที
แหะแหะ สองบรรทัดแรกมาจาก sms ครับ
สารภาพเลยว่าเขียนไปขนลุกไป แต่เขียนเรื่องเศร้าๆหลายอันแ