ได้ฟังคำ "บอกลา" น้ำตาไหลความหวั่นไหวปั่นทอนพาอ่อนแอเจ็บเกินรับโดยง่ายว่าพ่ายแพ้ยอมขี้แย...ร้องไห้ไม่อายใคร...ยิ่งรับฟังเหตุผลใจคนเปลี่ยนหัวใจเจียนจวนขาดพาหวาดไหวตีหน้าซื่อเอ่ยปากว่าอยากไปง่ายกระไร....ถ้อยคำที่ย้ำมา...คงไม่รู้...ว่าอีกใครหัวใจนั้นทนอดกลั้นเก็บงำทั้งน้ำตาแอบลอบมองผ่านเลยดูเฉยชาจึงรู้ว่า...สิ้นทางระหว่างเรา...ปรับอารมณ์ขมขื่นแล้วฝืนยิ้มน้ำตาปริ่มอกใจดุจไฟเผาคลายสะอื้นผ่อนลงเพื่อส่งเขาจบเรื่องเก่าเพียงกาลที่ผ่านผัน...ต่อแต่นี้...ฝังลงความทรงจำมิเตือนย้ำเรื่องราวในคราวนั้นเข็ดขยาดหวาดกลัวชั่วนิรันดร์กี่กัปล์กัลป์จงคลาดสิ้นวาสนา....ปล.๑ : ฟังเพลงแล้วอินเนอร์มาแบบเกินบรรยาย อิอิปล