เส้นทางอันแสนยาวไกล ฉันก้าวไปไร้จุดหมาย แสงแดดแผดเผาผิวกาย ร้อนร้ายรอนแรมลำพัง ค่ำคืนหนาวเหน็บเจ็บปวด ร้าวรวดไร้แล้งแรงหวัง เหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้ากำลัง สองเท้าก้าวทั้งน้ำตา ไม่มีแม้ใครสักคน ในใจสับสนโหยหา หมายปองสองมือนำพา เยียวยาหัวใจให้กัน ดั่งรอน้ำฟ้ากลางไฟ หนึ่งใจหนึ่งใฝ่หนึ่งฝัน ขวากหนามเท่าใดไม่หวั่น หากข้างกายฉัน...คือเธอ
1058
6
0
หน้าส่วนตัว
