อินทนนท์
ลำน้ำไหล ได้อาศัย ในท้องร่อง
ลุ่มลำคลอง อาศัยพา ชลาไหล
ลำน้ำน้อย อาศัยรอย ค่อยไหลไป
ลำน้ำใหญ่ อาศัยฝั่ง หลั่งนที
ทะเลใกล้ อาศัยหาด ไว้สาดซัด
เรือระบัด อาศัยผ้า กลาสี
ให้โลดแล่น บนแผ่นหล้า หานที
สองสิ่งนี้ มีให้รู้ ว่าคู่กัน
ลำน้ำใหญ่ อาศัยช่อง ร่องน้ำน้อย
ลำน้ำค่อย ล้นเข้าหา ชลาหัน
อาศัยช่อง ร่องทาง ที่ต่างกัน
ลำน้ำหัน แล้วดันซู่ เข้าสู่คลอง
สายน้ำมาก หลากเหล่า เข้าไม่หยุด
เข้าชิงฉุด มุดถาง หนทางสอง
ไหลเอ่อท่วม รวมร่าง อย่างเนืองนอง
มิอาจป้อง บนช่องว่าง หนทางไป
ลำน้ำใจ ใช่อาศัย ที่ใครแน่
ที่จริงแท้ อย่าแลหา ว่าอยู่ไหน
ร่องน้ำจิต ที่คิดอยู่ ใช่ผู้ใด
1202
0
0
หน้าส่วนตัว
