เรไร
จดปากกาจารึกลงบนกระดาษ
บรรจงวาดเรื่องราวความรู้สึก
ที่ผ่านมาตามจิตที่คิดนึก
เรื่องร้าวลึกหลายหนยังวนเวียน
บทกวีบางบทนั้นรำพันว่า
เอาน้ำตาร่วงลงบรรจงเขียน
ความทุกข์ทนมากมายหลายเล่มเกวียน
สร้างบทเรียนสอนไว้หัวใจตน
บางบทสร้างความสุขสนุกสนาน
ให้หน้าบานยิ้มได้ตั้งหลายหน
เรื่องขี้เมาลึกลับเรื่องสัปดน
ให้ผู้คนได้อ่านสำราญใจ
บางบทเล่าเรื่องราวเงาชีวิต
ทางลิขิตสับสนเกินทนไหว
ดูสิ้นไร้ไม้ตอกจะบอกใคร
หาทางใหม่ที่จะไปยังไม่เจอ
บทบางบทพบทางสว่างไสว
ก้าวเดินไปบางครั้งก็พลั้งเผลอ
คิดวาดพบสิ่งประเสริฐแสนเลิศเลอ
หลงพร่ำเพ้อเฝ้าถวิลจินตนา
บทกวีบางบทแสนหดหู่
น่าอดสูสะท้อนความอ่อน