เกล็ดแก้วแวววามยามเช้า วับไหวใจเจ้าน้ำค้าง ประดับรับรุ่งรางชาง กระจ่างพร่างพราวมายา หยาดร้อยสร้อยสายรายเพชร พร่างแพร้วแก้วเก็จล้ำค่า ไยรักถักใยพันธนา ดักใจใครหนาใยกรรม เผาะ..เผาะ..น้ำตาฟ้าสาง หล่นรางพรางฝันลึกล้ำ ค้างคาหยาดรายร่ายรำ พลิ้วลมพรูน้ำหล่นเลือน แสงสายลายรุ้งระยับ ละลายความลับขับเคลื่อน เส้นแบ่งคืนฝันวันเดือน เสมือนหนึ่งไร้ตัวตน ชีวิตดุจดังหยดน้ำ ชุ่มฉ่ำไม่นานผ่านพ้น วังวนแสนสั้นว่ายวน บัดดลหายวับไร้รอย ............ ละไมฝน