ลุงแทน
ณ ครานี้ มีเพียง เสียงสายฝน
ที่มายล เป็นเพื่อน เยือนถึงที่
สกุณา เคยก้อง ร้องเสียงดี
มาวันนี้ มิเป็น เช่นดั่งเคย
สายพิรุณ ดุจเพียง เสียงกระซิบ
แสงอาทิตย์ เมฆปิด มิเปิดเผย
อากาศเย็น เช่นนี้ มิคุ้นเลย
อยากจะเอ่ย เหวยเรา ช่างเหงาทรวง
มองนภา พานคิด จิตประหวั่น
เมื่อครั้งนั้น ฉันมี คนที่หวง
เคยจำนรรจ์ กันสอง ประคองนวล
เคยชี้ชวน สรวลสันต์ กันสองคน
สายลมพลิ้ว หวิววาบ ฉาบกายสั่น
จิตรำพัน หวั่นหวาด พาลสับสน
ครั้นหลับตา ใบหน้า มาลอยวน
ต้องเจ็บทน ม่นหมอง ตรอมอุรา
หยิบภาพถ่าย หลายใบ ในอดีต
ดุจคมมีด กรีดย้ำ ช้ำจริงหนา
สองมือสั่น สุดกลั้น หลั่งน้ำตา
แหงนมองฟ้า อยากลืม คืนความจริ
803
2
0
หน้าส่วนตัว
