เรไร
๏.. มาเถิดคนดีพี่จะกล่อม
พรั่งพร้อมบรรเลงเพลงขับขาน
บอกกล่าวเรื่องราวเล่านิทาน
ณ รติกาลมืดมิดก่อนนิทรา
ฟังจากห้วงจินต์ได้ยินไหม
ลมหนาวแกว่งไกวเจ้าใบหญ้า
หรีดหริ่งเจื้อยแจ้วจำนรรจา
เป็นบทจรนาเมื่อราตรี
กาลครั้งหนึ่ง
กล่าวถึงสองคนที่ล้นปรี่
เปี่ยมด้วยความรักและภักดิ์ดี
ไม่มีทางอยู่เป็นคู่เคียง
เพราะอยู่ห่างไกลคนละฝั่ง
จึงหวังฝากลมผสมเสียง
ดุจถ้อยเพ้อพร่ำด้วยสำเนียง
ร้อยเรียงจากจิตคิดคำนึง
ฟังสิเสียงไหวของใบไม้
เคล้าคลอลมไกวฝากไปถึง
ว่าใครทนเหงาเฝ้ารำพึง
ผู้หนึ่งซึ่งมองจ้องดวงดาว
ค่ำนี้แม้นกายอาจแสนไกลห่าง
เคว้งคว้างขมขื่นในคืนหนาว
แต่ฟ้ามืดมิดยังพริบวาว
พร่างพร
1961
4
0
หน้าส่วนตัว
