ในความว่าง ครรลอง ฟองอากาศ น้ำฝนหยาด รินหลด รดใบเขียว ปริ่มห้อยร้อย รอยน้ำ ย้ำปลายเรียว ก็เกาะเกี่ยว เหนี่ยวราบ ทาบตรงปลาย ใสจรัส จัดจ้าน สานนิมิตร สู่จริต จิตส่อง จ้องเงาฉาย ด้วยหยดน้ำ ย้ำส่อง ต้องประกาย ภาพพร่าพราย รายระ ประจักษ์เงา ห้วงคะนึง ตรึงหนัก หักใจคิด ด้วยลิขิต กระทำ ย้ำเรื่องเขลา จะดีชั่ว ตัวนี้ ตัวของเรา ในกรรมเก่า เงากรรม จำย้ำตาม ภาพReflect สะท้อน ตอนกระทำ ร้อย ร่ายรำ จ้ำจิต ติดด้วยหนาม ทุกกิ่งก้าน สานเตือน เหมือนไฟลาม เกลียวกรรมย่าม โยงใย มิไกลกาย