พิมญดา
โชคชะตาฟ้าลิขิตชีวิตข้า
ให้เกิดมาอาภัพแสนสับสน
พบความรักเจ็บช้ำจำฝืนทน
ฟ้าเบื้องบนคงขุ่นเคืองเรื่องอันใด
รักคนแรกมอบฤทัยหมายใจมั่น
แต่งงานกันสุขสมหวังครั้งหวามไหว
พอนานเข้าสิ้นหวานพาลเปลี่ยนไป
สิ้นเยื่อใยเขามีใหม่ให้ใจตรม
หรือตัวข้าเกิดมาแค่คั่นเวลา
กลืนน้ำตาด้วยรักเศร้าเฝ้าขื่นขม
ฟ้าเอ๋ยฟ้ารู้หรือไม่ใครระทม
ร้าวระบมปวดแปลบนักรักหลอกลวง
ท่ามความเหงาก็มีเขาอีกคนหนึ่ง
คอยฉุดดึงจากความช้ำย้ำว่าห่วง
อบอุ่นใจคราเคียงคู่ดูดาวดวง
นานลุล่วงเผยความจริงสิ่งลวงตา
กลับไม่ได้ไปไม่ถึงซึ่งฝั่งฝัน
เขาคนนั้นมีคู่ใจในเคหา
ฟ้าจะแกล้งจนถึงไหนให้ระอา
วอนเถิดฟ้าอย่าหมายเข่นโปรดเห็นใ
1993
6
0
หน้าส่วนตัว
