ทะเลเหงา...
ทะเลเหงาเงาจันทร์เสี้ยวกร่ำฟ้า
เคียงคู่ดาวดาราหน้าผายื่น
นั่งมองเงาจันทร์บังทอดทางหมื่น
สองตาตื่นกระพริบระยิบแสง
ใจเหม่อลอยคอยคนไกลมาเยือน
กลับถึงเรือนเหมือนเคยอยู่สู้แจ้ง
จักยิ้มแช่มชื่นระรื่นทรวงแสดง
หากเรี่ยวแรงยังพอมีที่ไต่เอา
ผาเขาเก่าเงาทอดสูงตะง่าน
สลับสีพาดผ่านคล้ายภาพวาดเศร้า
คนหนึ่งไต่คนหนึ่งพลัดจากเหย้า
เหมือนจันทร์ไร้เงาเจ้าบังเอาดาวไป.